وبلاگ آقای ربات

فردا راس ساعت ۹ وقتی که قاری قرآن خوند، دفترچه ها توزیع میشه. ۱۶۰ تا سوال، ۲ ساعت زمان. من برای قبول شدن فقط کافیه ۳۵ تا سوال رو درست جواب بدم. به نظر ساده اس، اما پشت این ۳۵ سوال تو نمیدونی چقدر بغض چقدر زخم چقدر تلخی چقدر خشم خوابیده. تو نمیدونی این آدمی که فردا سر تست ۲۶ ام بین ۴ تا گزینه مردده، بین هزاران هیولا سرگردان، ۲۶ ساله که مردد مونده. فردا سه باره قراره اتفاقی رو تجربه کنم که از اولش فقط برای تو بود. اما آنقدر تنهام فردا که انگار خودمم حتی نبردم سر جلسه..! به قول دوستم، هر چه پیش آید، خوش آید. یا قبول میشم و یه ماجراجویی بزرگ جلو راهم دارم. یا نمیشم و دوباره با شدت بیشتری خودمو می‌سازم و پیشرفت میدم برای کنکور بعدی :))) ولی اینجا می‌نویسم تا همیشه یادم بمونه تا بعداً برای دخترم تعریف کنم که چرا نباید زندگیشو پای یه نفر قمار کنه.

من با احتساب فردا، ۶ بار کنکور دادم. ۳ بار سراسری، ۳ بار ارشد. دلم میخواد الان پاشم برم تو اتوبان با سرعت برونم، شیشه رو بدم پایین و داد بزنم: " گور بابای تمام کنکورهای دنیا"